احضار 3: شیطان وادارم کرد قسمت آخر سری فیلم های احضار

دنیای سینمایی پراکنده <<احساس>> هرگز از اسپین آف های مشکوک خلاقانه طفره نرفت - در نهایت، این فرانچایزی است که فیلمی را حول یک عروسک تسخیر شده ساخته است، و دیگری درباره راهبه شیطانی که قبل از ساختن خودش در دنباله دیگری ظاهر شده بود. حق امتیاز. این قمارها همیشه نتیجه نداده اند، اما سریال مرکزی نقطه اوج درفیلم ترسناکمدرن باقی مانده است. با این حال، با سومین فیلم از سری <<احضار>>، جواهر تاج در فضای خود شل شده است، به لطف مجموعه ای از انتخاب ها که تنها به دور کردن فرنچایز از آنچه که در آغاز همه چیز آن را بسیار دلچسب کرده بود، دور می کند.

<<احضار: شیطان مرا وادار به انجامش کرد>> قوی شروع می شود و با نوعی داستان تسخیر خانه های جن زده آغاز می شود که هم <<احضار>> و هم <<احضار 2>> را بسیار اعصاب خردکن کرده است. تابستان سال 1981 است و خانواده گلاتزل هفته ها دچار وحشتی می شوند که فقط محققین ماوراء الطبیعه اد (پاتریک ویلسون) و لورین وارن (ورا فارمیگا) می توانند به آن بپردازند. دیوید گلاتزل (جولیان هیلیارد) که تاپ شست شده است توسط چیزی تسخیر شده است، موجودی شیطانی که از شکنجه کودک شیرین و دریدن خانه جدید گلاتز در کنتیکت به همان اندازه لذت می برد.

مانند پیشینیان خود، <<شیطان مرا وادار به انجامش کرد>> به تسخیر اهریمنی، اگر نه به طور انکارناپذیر، <<واقعی>> است، دست کم چیزی است که وارن ها از صمیم قلب به آن اعتقاد دارند، و بنابراین چیزی است که می توانند در طول سال ها تجربه ی سخت به دست آمده با آن مقابله کنند. و آموزش و پرورش واضح است که اتفاق وحشتناکی برای دیوید در حال رخ دادن است ومایکل چاوزکارگردان - پس از اولین بازی خود با اسپین آف بداخلاقی <<نفرین لا یورونا>> به جایجیمز وان، کارگردان سریال اصلی - تماشاگران، وارن ها و گلاتزل ها را غرق می کند. به وحشت زمانی برای نگرانی در مورد حقایق وجود ندارد: دیوید متحول می شود، دیوید می پیچد، دیوید با وحشت فریاد می زند، همه اینها در حالی است که خانواده اش و وارن ها تمام تلاش خود را برای آزادی او انجام می دهند.

دو فیلم اول <<احساس>> زمین های مشابهی را دنبال می کنند: داستان های خانه های جن آلود و صمیمی درباره خانواده هایی که به جنون کشیده شده اند، و اینکه <<شیطان مرا وادار به انجامش کرد>> باز می شود تا نشان دهد که موارد بیشتری در راه است. متأسفانه، این مدخل خیلی بیشتر در ذهن خود است ودیوید لی جانسون-مک گلدریک، فیلمنامه نویس (<<احضار 2>>، <<یتیم>>) به زودی به داستان واقعی در قلب فیلم می پردازد: چیزهای وحشتناکی که پس از تصاحب دیوید اتفاق افتاد.

همانند دو قسمت قبلی، <<شیطان مرا وادار به انجامش کرد>> بر اساس داستانی واقعی است که وارنز را درگیر خود کرده است: این یکی قتل وحشتناک آلن بونو چند ماه پس از رهایی دیوید از دست اسیر اهریمنی خود بود. در میانه سکانس آغازین فیلم، چاوز و جانسون-مک گلدریک نشان می دهند که این دارایی خاص یکی از بدترین چیزهایی است که وارن ها تا به حال دیده اند. تاثیر بر این دو نفر عمیق است، زیرا اد از نظر جسمی رنج می برد و لورین متوسط ??ناگهان با چشم اندازهای وحشتناکی مواجه می شود. در نهایت، به نظر می رسد، آنها دیوید را آزاد می کنند، اما تنها پس از آن که آرن (روایری اوکانر)، دوست پسر خواهر بزرگترش دبی (سارا کاترین هوک)، همه به جز از نهاد التماس می کند که بچه را رها کند و او را به جایش ببرد.

مراقب باش چی چیز را آرزو می کنی. درست زمانی که گلاتزل ها شروع به تجمیع زندگی خود می کنند (و یک اد بیمار، به معنای واقعی کلمه، روی پاهای خود می ایستد)، آرن شروع می کند از بینش های خود رنج می برد، خسته و عرق می کند، نمی تواند خواسته های خود (یا خواسته های موجودیت؟) را حفظ کند. برای مدت طولانی در خلیج به زودی، او رئیس دیوانه دبی را آزار می دهد و وارن ها باید برای کمک به بحث درباره پرونده او بر اساس این که او در زمان انجام قتل تسخیر شده بود، برگردند. اگر این پیچیده به نظر می رسد، این است که برای اولین بار درهم و برهم و بی حرکت است که بین زمان، مکان و چشم انداز با کمی ظرافت جابه جا می شود، داستان را درهم می ریزد و ترس های بزرگ را در طول راه مدفون می کند.

فارمیگا و ویلسون که عواطف و ابعاد انسانی باورنکردنی را به نقش های خود اضافه می کنند، مثل همیشه خوب هستند و تقریباً کمبود درام انسانی در جاهای دیگر را جبران می کنند. وارن ها بدون خانواده ای دیگر که لرزه ها و هیجان ها را به آن تحمیل کنند - مانند پرون ها در فیلم اول یا هاجسون ها در فیلم دوم - باید کارهای سنگین احساسی را انجام دهند. خیلی خوب است: اد و لورین شخصیت های جذابی هستند و اگر <<شیطان مرا وادار به انجامش کرد>> تهدید کند که ابتدا داستان عشق آن ها و در مرحله دوم یک شخصیت شرور ساخته شده ناشیانه، انتخاب های بدتری وجود دارد. متأسفانه، <<شیطان مرا وادار به انجامش کرد>> نیز شروع به این انتخاب می کند.

بدون بالاست یک مکان مرکزی و منبعی از شر، اد و لورین در جاده مجبور می شوند به دنبال هر نوع شاه ماهی قرمز، بدجنس های آشکار و حداقل یک داستان فرعی پیچیده باشند که سعی نمی کند از راه دور در هیچ چیز ریشه دار شود. واقع بین. این سفر، این دو، به علاوه یک آرن بیمار، را در مکان های وحشتناکی می برد، از یک درمانگاه زندان با نور کم تا بدترین خانه تشییع جنازه در آمریکا. همه چیز آنقدر ترسناک است که آنها را خسته کننده می کند.

تعدادی ترس هوشمند ظاهر می شود، از جمله فلش بک مربوط به دیوید کوچک و یک بستر آبی بسیار، بسیار شیطانی، و همچنین یک فیلم آخر آزادakout که می بیند فارمیگا علیه خودش بازی می کند. با این حال، سکانس های آهسته سوزن سوزن کننده ای که دو فیلم اول را بسیار ترسناک ساختند، از بین رفته اند و جای خود را به رویه و اسطوره شناسی درهم می زنند. عروسک ترسناک را برگردانید، حداقل او انگیزه واضحی دارد! (او خوب است، به هر حال حق امتیاز خودش را دارد.)

سه فیلم در این مجموعه (و هشت فیلم در فرانچایز کلی <<احضار>>)، شگفت انگیز نیست که چاه های خلاق کمی شروع به خشک شدن کرده اند، هرچند که از این ناامیدی خاص کاسته نمی شود. فرانچایز <<احساس>> با داستان های پرمحتوا شروع شد - جهنم، پرونده های وارن ها الهام بخش تعدادی از فیلم ها و سریال های دیگر است - با مهارت و دقت کافی برای تبدیل شدن آنها به عزیزان منتقد و تجاری. ترسناک ترین چیز در مورد <<شیطان من را وادار به انجامش کرد>> این است که این امکان را فراهم می کند که زمینه را برای کارهای بیشتری فراهم کند، و کمتر چیزی که فرنچایز را در وهله اول جذاب کرده است.

فیلم Crawl

فیلم Crawl

10 بهترین اجرای فیلم 2019

10 بهترین اجرای فیلم 2019

احضار 3: شیطان وادارم کرد قسمت آخر سری فیلم های احضار

فیلم کد داوینچی

مینی سریال خارجی جدید